Dla rodziców
Pedagog szkolny
Magdalena Marcinkowska-Wowczuk
Dzień tygodnia | Godziny pracy |
---|---|
Poniedziałek | 8:30 – 14:30 |
Wtorek | 8:10 – 11:30 | 12:20 – 14:20 |
Środa | 8:40 – 9:40 | 11:25 – 13:35 |
Czwartek | 8:10 – 10:40 |
Piątek | 8:00 – 11:00 |
NASZE DZIECI I ZAGROŻENIA
Okres dorastania to czas niezwykle trudny nie tylko dla nastolatków, ale również dla ich rodziców. Rola rodziców i ich dobre relacje z dziećmi, szczególnie w tym czasie, jest niezwykle ważna. W wielu przypadkach ma „moc chroniącą”.
DOPALACZE
Coraz częściej słyszy się w mediach o substancjach, których właściwości zbliżone są do działania narkotyków. Są to produkty pochodzenia syntetycznego, jak również naturalnego, sprzedawane w sklepach internetowych lub przez telefon. Reklamowane jako środki pobudzające, wspomagające funkcje poznawcze np. pamięć, pozwalające się zrelaksować, budzą duże zainteresowanie młodych ludzi. Producenci „dopalaczy”- bo tak nazywane są najczęściej przez młodzież, sprzedawane są jako produkty kolekcjonerskie, nawozy do kwiatów czy sole do kąpieli. Odnotowano jednak liczne przypadki spożywania ich przez dzieci, co w konsekwencji doprowadzało u nich do licznych powikłań zdrowotnych, które wymagały interwencji lekarskich i hospitalizacji.
Czym naprawdę są „dopalacze”?
„Dopalacze” – stosowana w Polsce, potoczna nazwa różnego rodzaju produktów zawierających substancje psychoaktywne, które nie znajdują się na liście środków kontrolowanych przez ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii. Spożycie ich ma na celu wywołanie w organizmie jak najwierniejszego efektu narkotycznego. Często są to mieszanki ziół mogące działać halucynogennie, psychodelicznie, uspokajająco lub wywoływać euforie.
Jak wyglądają?
„Dopalacze” sprzedawane są w małych papierowych saszetkach z kolorową grafiką.
Występują w różnych postaciach:
- ZIOŁA
- SOLE
- PIGUŁKI ENERGETYCZNE
- PIGUŁKI EUFORYCZNE
- PIGUŁKI PSYCHODELICZNE
Mogą być przyjmowane doustnie, donosowo, w postaci wywaru lub do palenia.
Objawy zażywania
Efekty pobudzenia organizmu, jakie wywołuje spożycie tego typu środków przypominają te po zażyciu amfetaminy i innych narkotyków. Najczęściej spotykanymi objawami zażywania dopalaczy są: przypływ energii, podwyższenie nastroju, rozdrażnienie, huśtawka nastroju, pobudzenie psychoruchowe, napady szału, stany depresyjne, halucynacje wzrokowo-słuchowe, a także utrata apetytu, bezsenność, przekrwienie gałek ocznych, wymioty, biegunka. Zażywanie „dopalaczy” może spowodować również skutki śmiertelne.
„Dopalacze” są substancjami tworzącymi realne zagrożenie dla młodych ludzi, szczególnie w okresie dorastania, których organizmy są niezwykle podatne na wszelkie szkody zdrowotne. Producenci tego typu substancji umieszczają na opakowaniach ostrzeżenia: „nie do spożycia przez ludzi”, „w przypadku spożycia niezwłocznie udać się do lekarza”, jednak pomimo tych ostrzeżeń, ludzie nie kupują dopalaczy w celach kolekcjonerskich, ale z zamiarem ich zażycia. Robią to na własną odpowiedzialność, więc nawet w przypadku utraty zdrowia lub życia po spożyciu dopalacza, producentów ani sprzedawców nie można ukarać.
CO ROBIĆ, GDY PODEJRZEWAM, ŻE NASZE DZIECKO UŻYWA „DOPALACZY” LUB NARKOTYKÓW ?
- Nie zwlekaj. Zareaguj od razu, ale nie działaj pod wpływem emocji-porozmawiaj z dzieckiem;
- Zapytaj o powody-dlaczego używa tych substancji;
- Uświadom mu konsekwencje i zagrożenia związane z ich używaniem;
- Porozmawiaj na temat nacisku i manipulacji ze strony grupy biorącej „ dopalacze”;
- Powiedz, że martwisz się o nie i że zawiodło twoje zaufanie;
- Daj mu szansę poprawy, ale przyglądaj się uważnie postępowaniu;
- Nie daj się przekonać argumentom dziecka, że to niegroźne, naturalne substancje, „bezpieczna alternatywa dla narkotyków” lub że to taka moda;
- Jeżeli uznasz za konieczne wprowadź nowe zasady i konsekwencje;
- Jeśli stwierdzisz , że zagrożenie jest poważne, szukaj pomocy u specjalistów ( w szkole -psychologa, pedagoga szkolnego, w najbliższej okolicy-terapeutów uzależnień np. Stowarzyszenia KARAN);
- Sprawdź czy w okolicy są sklepy z „dopalaczami”. Zawiąż koalicję z innymi rodzicami, porozmawiajcie o problemie w szkole-wspólnie łatwiej stawiać czoła i znaleźć rozwiązanie.
Tworząc informacje korzystano z treści zawartych na stronach:
Pedagog szkolny-Magdalena Marcinkowska-Wowczuk