Pedagog szkolny

Magdalena Marcinkowska-Wowczuk

Dzień tygodnia Godziny pracy
Poniedziałek 8:30 – 14:30
Wtorek 8:10 – 11:30 | 12:20 – 14:20
Środa 8:40 – 9:40 | 11:25 – 13:35
Czwartek 8:10 – 10:40
Piątek 8:00 – 11:00

NASZE DZIECI I ZAGROŻENIA

Okres dorastania to czas niezwykle trudny nie tylko dla nastolatków, ale również dla ich rodziców. Rola rodziców i  ich dobre relacje z dziećmi, szczególnie w tym czasie, jest niezwykle ważna. W wielu przypadkach ma „moc chroniącą”.

DOPALACZE

Coraz częściej słyszy się w mediach o substancjach, których właściwości zbliżone są do działania narkotyków. Są to produkty pochodzenia syntetycznego, jak również naturalnego, sprzedawane w sklepach internetowych lub przez telefon. Reklamowane jako środki pobudzające, wspomagające funkcje poznawcze np. pamięć, pozwalające się zrelaksować, budzą duże zainteresowanie młodych ludzi. Producenci „dopalaczy”- bo tak nazywane są najczęściej przez młodzież, sprzedawane są jako produkty kolekcjonerskie, nawozy do kwiatów czy sole do kąpieli. Odnotowano jednak liczne przypadki spożywania ich przez dzieci, co w konsekwencji doprowadzało u nich do licznych powikłań zdrowotnych, które wymagały interwencji lekarskich i hospitalizacji.

Czym naprawdę są „dopalacze”?

„Dopalacze” – stosowana w Polsce, potoczna nazwa różnego rodzaju produktów zawierających substancje psychoaktywne, które nie znajdują się na liście środków kontrolowanych przez ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii. Spożycie ich ma na celu wywołanie w organizmie jak najwierniejszego efektu narkotycznego. Często są to mieszanki ziół mogące działać halucynogennie,  psychodelicznie, uspokajająco lub wywoływać euforie.

Jak wyglądają?

„Dopalacze” sprzedawane są w małych papierowych saszetkach z kolorową grafiką.
Występują w różnych postaciach:

  • ZIOŁA
  • SOLE
  • PIGUŁKI ENERGETYCZNE
  • PIGUŁKI EUFORYCZNE
  • PIGUŁKI PSYCHODELICZNE

Mogą być przyjmowane doustnie, donosowo, w postaci wywaru lub do palenia.

Objawy zażywania

Efekty pobudzenia organizmu, jakie wywołuje spożycie tego typu środków przypominają te po zażyciu amfetaminy i innych narkotyków. Najczęściej spotykanymi  objawami zażywania dopalaczy są: przypływ energii, podwyższenie nastroju, rozdrażnienie, huśtawka nastroju, pobudzenie psychoruchowe, napady szału, stany depresyjne, halucynacje wzrokowo-słuchowe, a także utrata apetytu, bezsenność, przekrwienie gałek ocznych, wymioty, biegunka. Zażywanie „dopalaczy” może spowodować również skutki śmiertelne.

„Dopalacze” są substancjami tworzącymi realne zagrożenie dla młodych ludzi, szczególnie w okresie dorastania, których organizmy są  niezwykle podatne na wszelkie szkody zdrowotne. Producenci  tego  typu substancji umieszczają na opakowaniach ostrzeżenia: „nie do spożycia przez ludzi”, „w przypadku spożycia niezwłocznie udać się do lekarza”, jednak pomimo tych ostrzeżeń, ludzie nie kupują dopalaczy w celach kolekcjonerskich, ale z zamiarem ich zażycia. Robią to na własną odpowiedzialność, więc nawet w przypadku utraty zdrowia lub życia po spożyciu dopalacza, producentów ani sprzedawców nie można ukarać.

CO ROBIĆ, GDY PODEJRZEWAM, ŻE NASZE DZIECKO UŻYWA „DOPALACZY” LUB NARKOTYKÓW ?

  • Nie zwlekaj. Zareaguj od razu, ale nie działaj pod wpływem emocji-porozmawiaj z dzieckiem;
  • Zapytaj o powody-dlaczego używa tych substancji;
  • Uświadom mu konsekwencje i zagrożenia związane z ich używaniem;
  • Porozmawiaj na temat nacisku i manipulacji ze strony grupy biorącej „ dopalacze”;
  • Powiedz, że martwisz się o nie i że zawiodło twoje zaufanie;
  • Daj mu szansę poprawy, ale przyglądaj się uważnie postępowaniu;
  • Nie daj się przekonać argumentom dziecka, że to niegroźne, naturalne substancje, „bezpieczna alternatywa dla narkotyków” lub że to taka moda;
  • Jeżeli uznasz za konieczne wprowadź nowe zasady i konsekwencje;
  • Jeśli stwierdzisz , że zagrożenie jest poważne, szukaj pomocy u specjalistów ( w szkole -psychologa, pedagoga szkolnego, w najbliższej okolicy-terapeutów uzależnień  np. Stowarzyszenia KARAN);
  • Sprawdź czy w okolicy są sklepy z „dopalaczami”. Zawiąż koalicję z innymi rodzicami, porozmawiajcie o problemie w szkole-wspólnie łatwiej stawiać czoła i znaleźć rozwiązanie.

Tworząc informacje korzystano z  treści zawartych na stronach: 

Pedagog szkolny-Magdalena Marcinkowska-Wowczuk